دوره 4، شماره 1 - ( پاییز 1396 )
جلد 4 شماره 1 صفحات 110-97 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Effect of whole body vibration training program on strength, flexibility and mobility in inactive elderly men. Journal title 2017; 4 (1) :97-110
URL: http://jgn.medilam.ac.ir/article-1-232-fa.html
URL: http://jgn.medilam.ac.ir/article-1-232-fa.html
حسینی سید حسین، سمامی نادر، حشمتی صفورا، محمدی آزیتا. اثر برنامه تمرین ارتعاش کل بدن بر قدرت، انعطافبدنی و تحرک پذیری در مردان سالمند غیرفعال. عنوان نشریه. 1396; 4 (1) :97-110
دانشگاه گیلان ، hoseini.papers@gmail.com
چکیده: (5609 مشاهده)
مقدمه و هدف: آمادگی جسمانی، برای ارتقای سلامت، استقلال عملکرد وپیشگیری از زمین خوردن سالمندان، حائزاهمیت است. بدلیل عدم تمایل یا توانایی سالمندان برای انجام تمرینات مرسوم، طراحی تمریناتی ساده، ایمن و قابلتحمل توسط این جمعیت، ضروری است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات ارتعاش کلی بدن - درمقایسه با تمرینات فاقد ارتعاش- بر قدرت، انعطاف بدنی و تحرکپذیری در سالمندان غیرفعال بود.
مواد و روشها: در پژوهش نیمهتجربی حاضر، 45 مرد سالمند غیرفعال(60 تا 80 ساله) به صورت در دسترس انتخاب وبطور تصادفی به 3 گروه کنترل، تمرین ارتعاش کلی بدن و تمرین بدون ارتعاش، طبقهبندی شدند. پروتکل هردو گروه تمرینی، شامل 6 هفته اجرای اسکاتهای دینامیک زانو - هرهفته 3 جلسه و هرجلسه 50 دقیقه- بود. گروه تمرین ارتعاش، تمرینات خود را روی یک پلتفورم ویبریشن با فرکانس 30-35 هرتز و دامنه 5-8 میلیمتر اجرا کردند. گروه تمرین فاقد ارتعاش، تمرینات مشابهی را اما بدون استفاده از ویبریشن انجام دادند. قدرت، انعطافپذیری و تحرکپذیری شرکتکنندگان قبل و پس از دوره مطالعه، به وسیله آزمونهای عملکردی آمادگی جسمانی ارزیابی شد. تحلیل دادهها بوسیله آزمونهای ANOVA و t همبسته صورت گرفت.
یافتهها: در آغاز مطالعه، بین شاخصهای آمادگی جسمانی سه گروه تفاوتهای معنیداری وجود نداشت(05/0<P). پس از مداخلات، تفاوتهای معنیداری در شاخصهای آمادگی جسمانی سالمندان(به استثنای قدرت چنگش دست) مشاهده شد(05/0>P). قدرت و انعطاف اندام فوقانی و توان انفجاری در هردو گروه تمرینی(بدون تفاوت معنیدار باهم) در مقایسه با گروه کنترل، بطور معنیداری بیشتر بود(05/0>P). بااین وجود، قدرت و انعطاف اندام تحتانی و تحرکپذیری در گروه تمرین با ارتعاش نه تنها نسبت به گروه کنترل، بلکه همچنین درمقایسه با گروه فاقد ارتعاش، بطور معنیداری بیشتر بود(05/0>P).
نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش حاضر، تمرین ارتعاش کل بدن را میتوان باتوجه به امکان بهبود پارامترهای آمادگی عملکردی، بعنوان یک شیوه تمرینی جایگزین برای سالمندانی که بدلیل محدودیتهای حرکتی قادر به اجرای تمرینات مقاومتی رایج نیستند، توصیه نمود.
مواد و روشها: در پژوهش نیمهتجربی حاضر، 45 مرد سالمند غیرفعال(60 تا 80 ساله) به صورت در دسترس انتخاب وبطور تصادفی به 3 گروه کنترل، تمرین ارتعاش کلی بدن و تمرین بدون ارتعاش، طبقهبندی شدند. پروتکل هردو گروه تمرینی، شامل 6 هفته اجرای اسکاتهای دینامیک زانو - هرهفته 3 جلسه و هرجلسه 50 دقیقه- بود. گروه تمرین ارتعاش، تمرینات خود را روی یک پلتفورم ویبریشن با فرکانس 30-35 هرتز و دامنه 5-8 میلیمتر اجرا کردند. گروه تمرین فاقد ارتعاش، تمرینات مشابهی را اما بدون استفاده از ویبریشن انجام دادند. قدرت، انعطافپذیری و تحرکپذیری شرکتکنندگان قبل و پس از دوره مطالعه، به وسیله آزمونهای عملکردی آمادگی جسمانی ارزیابی شد. تحلیل دادهها بوسیله آزمونهای ANOVA و t همبسته صورت گرفت.
یافتهها: در آغاز مطالعه، بین شاخصهای آمادگی جسمانی سه گروه تفاوتهای معنیداری وجود نداشت(05/0<P). پس از مداخلات، تفاوتهای معنیداری در شاخصهای آمادگی جسمانی سالمندان(به استثنای قدرت چنگش دست) مشاهده شد(05/0>P). قدرت و انعطاف اندام فوقانی و توان انفجاری در هردو گروه تمرینی(بدون تفاوت معنیدار باهم) در مقایسه با گروه کنترل، بطور معنیداری بیشتر بود(05/0>P). بااین وجود، قدرت و انعطاف اندام تحتانی و تحرکپذیری در گروه تمرین با ارتعاش نه تنها نسبت به گروه کنترل، بلکه همچنین درمقایسه با گروه فاقد ارتعاش، بطور معنیداری بیشتر بود(05/0>P).
نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش حاضر، تمرین ارتعاش کل بدن را میتوان باتوجه به امکان بهبود پارامترهای آمادگی عملکردی، بعنوان یک شیوه تمرینی جایگزین برای سالمندانی که بدلیل محدودیتهای حرکتی قادر به اجرای تمرینات مقاومتی رایج نیستند، توصیه نمود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
