فصلنامه

مقدمه و هدف : پیری جمعیت یکی از مسائل اصلی پیش روی سیستم‌ های مراقبت بهداشتی بین‌الملی است. از آنجا که نقش پرستاران به عنوان افراد حرفه‌ای در مراقبت از سالمندان به عنوان عمده‌ ترین مصرف کنند گان خدمات بهداشتی درمانی در آینده بسیار مهم است، این مطالعه با هدف سنجش دانش پرستاران پیرامون حقایق سالمندی انجام شد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است، که در آن 144 پرستار شاغل در دو بیمارستان آموزشی شهر بوشهر شرکت داشتند. اطلاعات مربوط به دانش پرستاران با استفاده از پرسشنامه پایا و روای FAQI پالمور با روش خود پاسخ دهی، جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (تست آنالیز واریانس و تی مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: از مجموع 25 سؤال پرسشنامه، مشارکت کنندگان دارای حداقل پاسخگوی صحیح 6 و حداکثر 17 سؤال (امتیاز) با میانگین امتیاز (2/29 ± 10/68) بودند. اکثریت پرستاران (82%) دارای سطح دانش متوسط (17- 9 امتیاز) بودند، و هیچ یک از آن ها دارای سطح دانش بالا ( بالاتر از 17 امتیاز) نبودند.
 نتیجه گیری: نداشتن دانش کافی می تواند بر روی عملکرد صحیح پرستاران اثر بگذارد. نتایج این پژوهش به ما کمک می کند که محدوه ای که نیاز به آموزش برای ارائه مراقبت های موثر و با کیفیت بالا به این گروه آسیب‌پذیر وجود دارد، جهت برنامه ریزی مشخص گردد. در جهت امکان تعمیم هر چه بیشتر نتایج توصیه می شود، مطالعاتی در این زمینه با حجم نمونه بیشتر و بررسی همزمان دانش و نگرش در زمینه سالمندی صورت گیرد.