دوره 5، شماره 3 - ( بهار 1398 )
جلد 5 شماره 3 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aghdasi M T, Rezaei F. Assessing the Quality of Life of Retired Athletes Living in Tabriz. Journal title 2019; 5 (3)
URL: http://jgn.medilam.ac.ir/article-1-335-fa.html
URL: http://jgn.medilam.ac.ir/article-1-335-fa.html
اقدسی محمدتقی، رضائی فهیمه. بررسی کیفیت زندگی ورزشکاران بازنشسته مقیم تبریز. عنوان نشریه. 1398; 5 (3)
دانشگاه ارومیه ، f.rezaei.tu@gmail.com
چکیده: (4453 مشاهده)
مقدمه و هدف: یکی از عوامل بسیار مهم در ارتقاء سطح سلامت افراد جامعه، ورزش و فعالیت بدنی است که پرداختن به موضوع آن در ارتباط با کیفیت زندگی، ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان کیفیت زندگی ورزشکاران بازنشسته بود.
مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی است. جامعۀ آماری این تحقیق، تمامی پیشکسوتان ورزشی شهرستان تبریز بودند که با استفاده از نمونه گیری گلوله برفی، 104 پیشکسوت با میانگین سنی 8/45±51/68 سال از 14 رشته ورزشی انتخاب شدند و پرسشنامۀ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تی مستقل تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین میزان فعالیت ورزشی بعد از بازنشستگی با خردهمقیاس سلامت روانشناختی و بهترین عنوان قهرمانی کسب شده توسط این افراد با خرده مقیاس روابط اجتماعی، ارتباط معناداری وجود دارد؛ اما در کیفیت زندگی کل و خرده مقیاس های سلامت جسمی و محیط، رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین پیشکسوتان رشته های انفرادی و تیمی به لحاظ میزان رضایت از کیفیت زندگی وجود ندارد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، می توان اظهار کرد که پیشکسوتان ورزشی فعال با استفاده از هرگونه فعالیت بدنی، از نظر سلامت روانی نسبت به هم نوعان غیرفعال خود، در وضعیت بهتری قرار دارند.
مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی است. جامعۀ آماری این تحقیق، تمامی پیشکسوتان ورزشی شهرستان تبریز بودند که با استفاده از نمونه گیری گلوله برفی، 104 پیشکسوت با میانگین سنی 8/45±51/68 سال از 14 رشته ورزشی انتخاب شدند و پرسشنامۀ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تی مستقل تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین میزان فعالیت ورزشی بعد از بازنشستگی با خردهمقیاس سلامت روانشناختی و بهترین عنوان قهرمانی کسب شده توسط این افراد با خرده مقیاس روابط اجتماعی، ارتباط معناداری وجود دارد؛ اما در کیفیت زندگی کل و خرده مقیاس های سلامت جسمی و محیط، رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین پیشکسوتان رشته های انفرادی و تیمی به لحاظ میزان رضایت از کیفیت زندگی وجود ندارد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، می توان اظهار کرد که پیشکسوتان ورزشی فعال با استفاده از هرگونه فعالیت بدنی، از نظر سلامت روانی نسبت به هم نوعان غیرفعال خود، در وضعیت بهتری قرار دارند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
