پیام نور قزوین ، Shahrzad.moradi1397@gmail.com
چکیده: (1612 مشاهده)
مقدمه و هدف: امروزه افســردگی از شایعترین اختلالات روانی و معضل قوی در زندگی سالمندان است. از عوامل مقابلهگر با افسردگی در سالمندان مسئله امیدواری و تابآوری در آنان است و نقش مهمی در مقابله با تنیدگیها و تهدیدهای زندگی و آثار نامطلوب آن دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه تابآوری و امیدواری با میزان افسردگی در سالمندان صورت گرفت.
مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی است که جامعه آماری آن را کلیه سالمندان شهرخرم آباد در سال 1398 تشکیل می دادند. حجم نمونه 357 نفر تعیین و انتخاب نمونهها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای صورت گرفت. ابزار جمع آوری دادهها شامل پرسشنامههای افسردگی سالمندان (برینک و همکاران، 1983)، پرسشنـامه امیدواری میلر (1988) و مقیاس تابآوری کونور و دیویدسون (2003) بود. دادهها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان به منظور بررسی توان نقش پیشبینی کنندگی تابآوری وامیدواری در میزان افسردگی سالمندان در نسخه 21 نرم افزار spss تحلیل گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد، بین تابآوری و افسردگی و همچنین بین امیدواری و افسردگی در سالمندان، همبستگی معکوس و معنادار وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی نشان داد تابآوری و امیدواری می توانند روی هم رفته 51 درصد از واریانس افسردگی در سالمندان مورد مطالعه را پیشبینی نمایند.
نتیجهگیری: با توجه به اینکه تابآوری و امیدواری در سالمندان به دلایل مختلفی دستخوش تغییر قرار میگیرد، تدوین مداخلههای مناسب برای افزایش سطح این دو مؤلفه مهم و در نتیجه کاهش افسردگی در سالمندان ضروری به نظر میرسد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/9/15 | پذیرش: 1401/12/15 | انتشار: 1402/3/20