دوره 4، شماره 4 - ( تابستان 1397 )
جلد 4 شماره 4 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
azarbw M, sajjadi N. Role of the meaning of life, Self-Compassion and psychological capital in predicting psychological well-being of seniors in the elderly. Journal title 2018; 4 (4)
URL: http://jgn.medilam.ac.ir/article-1-296-fa.html
URL: http://jgn.medilam.ac.ir/article-1-296-fa.html
آذربو منصور، سجادی نسیم. نقش معنای زندگی، شفقتورزی به خود و سرمایهی روانشناختی در پیش‌بینی بهزیستی روان-شناختی سالمندان سرای سالمندی. عنوان نشریه. 1397; 4 (4)
، nassimsajjadi68@gmail.com
چکیده: (4771 مشاهده)
مقدمه و هدف: امروزه در جهان، سالمندی به عنوان مفهومی پویا مطرح است و با افزایش کمیت جمعیت سالمند، بهزیستی روانشناختی آنها نیز باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش معنای زندگی، شفقت ورزی به خود و سرمایه ی روانشناختی در پیش بینی بهزیستی روانشناختی سالمندان سرای سالمندی بوده است.
مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعهی آماری شامل تمامی زنان و مردان سالمند 60 سال به بالای ساکن سراهای سالمندی تحت نظارت بهزیستی شهر کرمانشاه در سال 1397 بود که 150 نفر (75 نفر زن و 75 نفر مرد) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ی معنای زندگی (استیگر و همکاران، 2006)، شفقتورزی به خود (نف، 2003)، سرمایهی روانشناختی (لوتانز، 2007) و بهزیستی روانشناختی (کییز و ماگیارمو،2003) بودند. در تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد.
یافته ها: یافته ها نشان دادند که بین معنای زندگی (28/0=r)، شفقتورزی به خود (43/0=r) و سرمایه ی روانشناختی (35/0=r) با بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد (001/0>p). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که شفقت ورزی به خود، سرمایه ی روانشناختی و جستجوی معنا قادر به پیش بینی 29 درصد از واریانس بهزیستی روانشناختی در سالمندان میباشند.
بحث و نتیجه گیری: براساس یافتهها می توان نتیجه گرفت که با افزایش معنای زندگی، شفقت ورزی به خود و سرمایه روانشناختی، می توان بهزیستی روانشناختی را افزایش داد.
مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعهی آماری شامل تمامی زنان و مردان سالمند 60 سال به بالای ساکن سراهای سالمندی تحت نظارت بهزیستی شهر کرمانشاه در سال 1397 بود که 150 نفر (75 نفر زن و 75 نفر مرد) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ی معنای زندگی (استیگر و همکاران، 2006)، شفقتورزی به خود (نف، 2003)، سرمایهی روانشناختی (لوتانز، 2007) و بهزیستی روانشناختی (کییز و ماگیارمو،2003) بودند. در تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد.
یافته ها: یافته ها نشان دادند که بین معنای زندگی (28/0=r)، شفقتورزی به خود (43/0=r) و سرمایه ی روانشناختی (35/0=r) با بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد (001/0>p). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که شفقت ورزی به خود، سرمایه ی روانشناختی و جستجوی معنا قادر به پیش بینی 29 درصد از واریانس بهزیستی روانشناختی در سالمندان میباشند.
بحث و نتیجه گیری: براساس یافتهها می توان نتیجه گرفت که با افزایش معنای زندگی، شفقت ورزی به خود و سرمایه روانشناختی، می توان بهزیستی روانشناختی را افزایش داد.
واژه‌های کلیدی: معنای زندگی، شفقتورزی به خود، سرمایهی روانشناختی، بهزیستی روانشناختی، سالمندان سرای سالمندی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
