فصلنامه

مقدمه و هدف: در فرآیند تحول، بازنشستگی مرحله ­ای است که آغازگر بروز تغییرات بالقوه مهم در زندگی است و کیفیت زندگی بازنشستگان را تحت تاثیر قرار می­دهد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پیش­بین منبع کنترل، معنای زندگی و روابط زناشویی در کیفیت زندگی بازنشستگان شهرستان نهاوند انجام شد.

مواد و روش­ ها: روش پژوهش حاضر پیمایشی و از نوع همبستگی می­باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بازنشستگان شهرستان نهاوند است که براساس پیشینه پژوهش­های قبلی تعداد 200 نفر از آنها از طریق نمونه­ گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس منبع کنترل راتر، پرسشنامه معنا در زندگی (MLQ)، پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. نتایج از طریق روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته ­ها: نتایج مطالعه نشان داد بین منبع کنترل با کیفیت زندگی رابطه ­ی مثبت ضعیف، جست و جوی معنا با کیفیت زندگی رابطه مثبت متوسط، حضور معنا در زندگی با کیفیت زندگی همبستگی نسبتا قوی مثبت و بین وضعیت زناشویی با کیفیت زندگی همبستگی نسبتا قوی منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتیجه تحلیل رگرسیون نشان داد که حضور معنا با ضریب بتای مثبت به صورت مثبت کیفیت زندگی را پیش­بینی می­کند  و وضعیت زناشویی که نمرات بالاتر در آن به معنی آشفتگی و اختلال بیشتر در رابطه ­ی زناشویی است با ضریب بتای منفی به صورت منفی کیفیت زندگی را پیش­بینی می ­نماید و بقیه متغیرها به دلیل پایین بودن بتا از معادله حذف شدند.

نتیجه ­گیری: براساس یافته ­های پژوهش می ­توان گفت، با داشتن منبع کنترل درونی، احساس هدفمندی در زندگی و رضایت زناشویی بالاتر، افراد بهتر می ­توانند با تجربه بازنشستگی کنار بیایند و حتی می­ توانند بازنشستگی موفقی را تجربه نمایند و به تبع کیفیت زندگی بالاتری را تجربه خواهند نمود.