فصلنامه

مقدمه و هدف: در دو دهه گذشته جمعیت سالمند ایران افزایش پیداکرده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تغییرات پروفایل لیپیدی مردان سالمند در پاسخ به تمرین هوازی و بی تمرینی بود.

مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه ­تجربی 22 نفر از مردان خانه سالمندان فردوس شهرستان یاسوج انتخاب و بر اساس توان هوازی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت30 تا 45 دقیقه با شدت 55 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب به اجرای تمرینات هوازی پرداختند و در ادامه به مدت 2 هفته تمرینات را قطع نمودند. جهت اندازه گیری پروفایل لیپیدی خونگیری در هفته اول، هشتم و دهم انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از آزمون های آماری کلوموگروف- اسمیرنوف، تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری همراه با آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد (05/0 p≤).

یافته ها: 8 هفته تمرین هوازی منجر به کاهش معنی دار LDL (003/0=p)، VLDL (007/0=p)، TG (007/0=p) و Cho (001/0=p) و افزایش معنی دار HDL (001/0=p) مردان سالمند گردید با این وجود 2 هفته بی تمرینی منجر به افزایش معنی دار LDL (001/0=p)، VLDL (001/0=p)، TG (002/0=p) و کلسترول (001/0=p) و کاهش معنی دار HDL (001/0=p) مردان سالمند گردید.

نتیجه گیری: کاهش پروفایل لیپیدی به دنبال تمرینات هوازی و افزایش آنها با بی تمرینی، می تواند بیانگر این واقعیت باشد که دستاوردهای مفید و مطلوب ناشی از هشت هفته تمرینات هوازی در سالمندان ساکن در خانه سالمندان با دوهفته بی­تمرینی از بین خواهد رفت.