فصلنامه

مقدمه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی رابطه مهارت های ارتباطی دانشجویان پرستاری با کیفیت درمان ادراک شده توسط بیماران سالمند است.

مواد و روش ها: در مطالعه حاضر 95 دانشجوی دختر شاغل به تحصیل در رشته تحصیلی پرستاری (52 دانشجوی جوان و 43 دانشجوی مسن)، که درحال گذراندن دوره کارورزی خود در بیمارستانهای شهر رشت بودند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد و با فنون آماری  tبرای مقایسه میانگین گروههای مستقل و ضریب همبستگی، (با نرم افزار SPSS-16) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج نشان داد که بین دانشجویان مسن و دانشجویان جوان تر به لحاظ مهارت های ارتباطی تفاوت وجود دارد و این تفاوت به لحاظ آماری معنی دار است(p< 0/01). بین مهارتهای ارتباطی دانشجویان و کیفیت درمان ادراک شده توسط بیماران سالمند رابطه معنی دار وجود دارد(0/01 p<).

نتیجه گیری: این بررسی نشان داد که مهارت های ارتباطی دانشجویان پرستاری با کیفیت درمان ادراک شده توسط بیماران سالمند رابطه دارد. بعبارت دیگر کیفیت درمان ادراک شده توسط بیماران سالمند هنگامی ارتقاء پیدا می کند که دانشجویان از مهارتهای ارتباطی مطلوب تری برخوردار باشند. همچنین دانشجویان مسن تر در متغیر مهارت های ارتباطی با دانشجویان جوان تر تفاوت داشته و این تفاوت به لحاظ آماری معنی دار بوده است. با توجه به نتایج بدست آمده پیشنهاد تحقیق جاری این است که برای دانشجویان پرستاری واحدهای درسی یا کارگاه ها و کلاسهایی برای ارتقاء مهارتهای ارتباطی دانشجویان لحاظ گردد.