فصلنامه

مقدمه و هدف: جمعیت سالمند به سرعت رو به افزایش است و بررسی و پیش بینی علل و عواملی که موجب افزایش سلامت جسمی و روانی آن ها می شود حائز اهمیت است. هدف پژوهش حاضر پیش بینی ادراک طردشدگی براساس طرحواره های ناسازگاری اولیه در سالمندان فعال و غیرفعال است.

مواد و روش ها: برای این پژوهش 150 نفر از کارمندان بازنشسته شرکت نفت و گاز مناطق نفت خیز جنوب با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند که شامل 75 نفر سالمند فعال و 75 نفر سالمند غیرفعال بودند و اقدام به تکمیل مقیاس ادراک طردشدگی و فرم کوتاه طرحواره های ناسازگار اولیه کردند. داده ها با استفاده از روش های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه ی همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد که بین طرحواره های محرومیت هیجانی، بی اعتمادی/ بدرفتاری، انزوای اجتماعی/ بیگانگی، نقص/ شرم، شکست، اطاعت و خویشتنداری و خودانضباطی ناکافی در سالمندان فعال و طرحواره های محرومیت هیجانی، رهاشدگی/ بی ثباتی، بی اعتمادی/ بدرفتاری، انزوای اجتماعی/ بیگانگی، نقص/ شرم، شکست و استحقاق/ بزرگ منشی در سالمندان غیرفعال در ادراک طردشدگی رابطه ی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین سه طرحواره ی شکست، محرومیت هیجانی و بازداری هیجانی توانایی پیش بینی کنندگی ادراک طردشدگی را در سالمندان فعال دارند و طرحواره های آسیب پذیری نسبت به ضرر و بازداری هیجانی پیش بینی کننده ی ادراک طردشدگی در سالمندان غیرفعال می باشد.  

نتیجه گیری: طرحواره های پیش بین در سالمندان فعال بیشتر جنبه ی میان فردی و طرحواره های پیش بین در سالمندان غیرفعال  بیشتر جنبه ی درون فردی دارند.