فصلنامه

مقدمه و هدف: تجربه ی سوگ یک پدیده شایع در سالمندان است. از دست دادن دوستان و همسالان از یک سو و پدیده ی پیری و نزدیک شدن به سال های پایانی زندگی، موجب  افزایش برانگیختگی ذهنی و اضطراب سالمندان نسبت به پدیده ی مرگ می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر گروه درمانی شناختی -رفتاری بر اضطراب مرگ در سالمندان مرد سوگوار انجام شد.

مواد و روش ها:  پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی وطرح پیش آزمون- پس آزمون باگروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش سالمندان دارای تجربه­ ی سوگ در یکی از مراکز سرای سالمندان شهر اردبیل در سال 1393بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30سالمند دارای تجربه ی سوگ انتخاب شدند. از پرسشنامه ­ی اضطراب ­مرگ تمپلر (DAS) به عنوان پیش آزمون- پس آزمون در این پژوهش استفاده شد و مداخله شناختی رفتاری بصورت گروهی در 8جلسه­ ی 90 دقیقه ای روی  آنها اجراء شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: نتایج تحلیل داده ها حاکی از آن بود که درمان شناختی، - رفتاری گروهی بر اضطراب مرگ سالمندان  موثر بوده است و بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود داشته است(0/001>p ).

نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، گروه درمانی شناختی رفتاری از طریق  کمک به سالمندان در پذیرش مرگ، موجب کاهش  اضطراب  مرگ سالمندان می شود.