فصلنامه

مقدمه و هدف: فعالیت جسمانی یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های سلامت در دوران سالمندی است. بر اساس نوع فعالیت‌ها در میزان مصرف انرژی فعالیتی تفاوت وجود دارد. مطالعه‌ی حاضر باهدف ارزیابی مصرف انرژی معادل متابولیک بر اساس الگوی فعالیت جسمانی هفتگی در سالمندان کاشان انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بود که در سال 1393 انجام شد. جامعه پژوهش 400 سالمند بالای 60 سال تحت پوشش پایگاه‌های بهداشتی شهر کاشان بود. شرکت‌کنندگان با استفاده از پرسشنامه‌ی تعیین سطح انرژی مصرفی فعالیت جسمانی سالمندان ارزیابی شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16، آمار توصیفی و آزمون‌های کولموگروف اسمیرنوف، کروسکال والیس و رگرسیون رتبه‌ای در سطح معنی‌داری 0/05>p تجزیه‌ و تحلیل شدند.

یافته ‌ها: نتایج نشان داد متوسط انرژی مصرفی در فعالیت جسمانی سالمندان شهر کاشان 21/ 326 ±364/84برحسب معادل متابولیک در هفته بود (22/2=IQR). بیشتر سالمندان (79/2 درصد) ازلحاظ مصرف انرژی فعالیتی در سطح مصرف کم بودند. اکثریت جامعه پژوهش (87/2 درصد) سطح فعالیت جسمانی سبک داشتند. نتایج اختلاف معناداری بین متوسط مصرف انرژی فعالیتی با سطح فعالیت جسمانی (0/000=P) و سطوح مصرف انرژی فعالیتی (0/000=P) نشان داد. بیشترین پیش‌بینی کننده مؤثر در وضعیت مصرف انرژی در فعالیت جسمانی سالمندان شهر کاشان بر اساس نتایج رگرسیون رتبه‌ای فعالیت‌های مرتبط با پیاده‌روی (0/00=p)، فعالیت‌های شخصی (0/00=p)، امور خانه‌داری (0/00=p)، فعالیت‌های مربوط به اوقات فراغت (0/00=p) و فعالیت‌های نشسته (0/00=p) بود.

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد سالمندان مورد بررسی از لحاظ مصرف انرژی در سطح مصرف کم انرژی بودند و سطح فعالیت جسمانی در آن‌ها پایین بود. می توان با طراحی اتاق‌های ورزش در کلیه پایگاه‌های بهداشتی و درمانی و آموزش کارکنان دست‌اندرکار در زمینه فعالیت‌های جسمانی سالمندان، جهت رسیدن به سطح مطلوب فعالیت در سالمندان فوق گام برداشت.