دوره 9، شماره 3 - ( بهار 1402 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 53-40 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل ، estekisamira@yahoo.com
چکیده: (368 مشاهده)
مقدمه و هدف: هدف این پژوهش تأثیر فعالیت بدنی (پیادهروی) بر وضعیت ایمنی، خودکارآمدی و کیفیت زندگی در زنان سالمند بود.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی و روش آن به شیوه نیمه آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل است که جامعه آماری آن را کلیه زنان سالمند شهر بابل در سال 1400 تشکیل می‌دادند که از بین آن‌ها 30 نفر با توجه به معیارهای ورود و خروج به‌عنوان نمونه انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در گروه‌های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه‌های کیفیت زندگی سالمندان لیپاد، خودکارآمدی عمومی (GSE)، پرسشنامه وضعیت سیستم ایمنی (ISQ) استفاده شد. در مرحله بعد تمرینات ورزشی در 6 جلسه برای گروه آزمایش اجرا گردید. پس از پایان جلسات بار دیگر پرسشنامه‌ها برای هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. دادهها به‌وسیله نرم‌افزار SPSS26 پردازش شد.
یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که از نظر کیفیت زندگی، وضعیت سیستم ایمنی و خودکارآمدی در مرحله پس‌آزمون بین گروهها تفاوت معنی‌داری دیده می‌شود و میتوان گفت فعالیت بدنی (پیادهروی) بر وضعیت ایمنی، خودکارآمدی و کیفیت زندگی در زنان سالمند مؤثر بوده است (05/0>P).
نتیجه گیری: فعالیت بدنی (پیادهروی) نقش مهمی در کیفیت زندگی، وضعیت سیستم ایمنی و خودکارآمدی ایفا میکند و هدف قرار دادن این متغیر میتواند در بهبود کیفیت زندگی، وضعیت سیستم ایمنی و خودکارآمدی مؤثر باشد.
کلید واژه ها: فعالیت بدنی، وضعیت ایمنی، خودکارآمدی، کیفیت زندگی، زنان سالمند
مواد و روش ها: پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی و روش آن به شیوه نیمه آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل است که جامعه آماری آن را کلیه زنان سالمند شهر بابل در سال 1400 تشکیل می‌دادند که از بین آن‌ها 30 نفر با توجه به معیارهای ورود و خروج به‌عنوان نمونه انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در گروه‌های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه‌های کیفیت زندگی سالمندان لیپاد، خودکارآمدی عمومی (GSE)، پرسشنامه وضعیت سیستم ایمنی (ISQ) استفاده شد. در مرحله بعد تمرینات ورزشی در 6 جلسه برای گروه آزمایش اجرا گردید. پس از پایان جلسات بار دیگر پرسشنامه‌ها برای هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. دادهها به‌وسیله نرم‌افزار SPSS26 پردازش شد.
یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که از نظر کیفیت زندگی، وضعیت سیستم ایمنی و خودکارآمدی در مرحله پس‌آزمون بین گروهها تفاوت معنی‌داری دیده می‌شود و میتوان گفت فعالیت بدنی (پیادهروی) بر وضعیت ایمنی، خودکارآمدی و کیفیت زندگی در زنان سالمند مؤثر بوده است (05/0>P).
نتیجه گیری: فعالیت بدنی (پیادهروی) نقش مهمی در کیفیت زندگی، وضعیت سیستم ایمنی و خودکارآمدی ایفا میکند و هدف قرار دادن این متغیر میتواند در بهبود کیفیت زندگی، وضعیت سیستم ایمنی و خودکارآمدی مؤثر باشد.
کلید واژه ها: فعالیت بدنی، وضعیت ایمنی، خودکارآمدی، کیفیت زندگی، زنان سالمند
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |