چکیده:
مقدمه و هدف: در سالهای اخیر، بررسی تأثیر انواع تمرینات مختلف به‌عنوان اجزای اصلی تأثیرگذار بر تعادل از محبوبیت بسیاری برخوردار شده است. هدف از این پژوهش تعیین تأثیر ترکیب تمرینات حسی و شناختی بر تعادل ایستا و پویای سالمندان زن سالم بود.
مواد و روش‌ها: ۳۶ سالمند زن سالم پس از بررسی های اولیه درزمینه سلامت جسمی و شناختی به ترتیب از طریق پرسشنامه های تاریخچه پزشکی و شناختیMMSE) )به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کرده و پس از پیش آزمون به صورت تصادفی در سه گروه تمرینی حسی (۱۴ نفر)، شناختی (۱۰ نفر) و ترکیبی (۱۲ نفر) سازماندهی شدند. قبل از اجرای برنامه تمرینی موردنظر تعادل ایستای هر گروه از آزمودنیها با تست فلامینگو و تعادل پویا با تست تعادل TUG) ) اندازه گیری شد. بعد از اجرای ۵ جلسه ۲۰ کوششی در ۱۰ روز مجدداً آزمودنیها مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه‌وتحلیل آماری از روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس یکطرفه و t همبسته) در سطح معناداری (p<۰/۰۵) استفاده شد.
یافته‌ها: یافته ها نشان داد که تفاوت در بین گروهها معنادار نبود اما بااین‌وجود در اثر انجام تمرینات، بهبود در عملکرد تعادل ایستا و پویای گروهها ملاحظه شد. به‌طوری‌که در عملکرد تعادل ایستا به ترتیب گروه شناختی، حسی و ترکیبی بهترین عملکرد را نشان دادند، همچنین در عملکرد تعادل پویا به ترتیب گروه شناختی، ترکیبی و حسی بهترین عملکرد را نشان دادند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته های این پژوهش میتوان چنین نتیجه گیری کرد کهبا بررسی پروتکلهای تمرینی ترکیبی مختلف و همچنین تمرکز بر اجزاهای حسی و شناختی خاص با توجه به اهمیت آنها در تعادل ایستا و پویا، بهترین روش تمرینی برای تأثیرگذاری بر عملکرد حرکتی تعادلی را در گروههای سنی سالمندی جهت بهبود و ارتقای سبک زندگی و همچنین پیشگیری از افتادن این افراد بیابند.
