مقدمه و هدف: ﻛﺎرآﻳﻲ ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎی درﮔﻴﺮ در ﺣﻔﻆ ﺗﻌﺎدل و راه رﻓﺘﻦ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺪن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﺴﻲ ﺑﻴﻨﺎﻳﻲ، ﺳﻴﺴﺘﻢ دﻫﻠﻴﺰی و ﻋﻤﻘﻲ به ویژه ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺼﺒﻲ ﻛﺎﻫﺶ می‌یابد، ﻛﻪ از ﻋﻮاﻗﺐ ﺧﻄﺮﻧﺎک و نگران‌کننده آن اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻘﻮط اﺳﺖ. پژوهش حاضر با هدف تاثیر برنامه تمرین ترکیبی و پیلاتس بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند انجام شد.
مواد و روش ها:جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل سالمندان زن شهر شیراز بودند. از بین ۵۰ زن سالمند ۳۰ نفر که شرایط ورود به مطالعه را داشتند به صورت هدفمند انتخاب و پس از انجام پیشآزمون، آزمودنیها به دو گروه ۱۵ نفری تمرین پیلاتس و ترکیبی تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده شامل آزمون رومبرگ جهت اندازهگیری تعادل ایستا و آزمون تعادل پویای وای (Y) برای اندازهگیری تعادل پویا به کار برده شد. دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس یک متغیره تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین نمرات پیشآزمون و پسآزمون در هر دو گروه تمرینات پیلاتس و ترکیبی اختلاف معناداری وجود داشت (۰/۰۵p<).
نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق حاضر میتوان نتیجه گرفت که تمرین ترکیبی و پیلاتس بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند مؤثر بوده و پیشنهاد میشود این نمونه تمرین ها در برنامه سلامتی سالمندان قرار گیرد.
