مقدمه و هدف: سالمندی مرحلهای از زندگی انسان است که به طور طبیعی با کاهش تواناییهای جسمانی و روانی همراه است و عوامل زیادی در این زمینه نقش دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی کانون کنترل سلامت و رابطه آن با افسردگی و سلامت عمومی در سالمندان شهر شیراز بود
مواد و روش ها: طرح پژوهش از نوع همبستگی و جامعهی آماری کلیه سالمندان در شهر شیراز بودند. بدین منظور ۱۰۰ سالمند به روش نمونهگیری در دسترس در پژوهش شرکت کردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کانون کنترل سلامت والستون، پرسشنامه افسردگی سالمندان و پرسشنامه سلامت عمومی بود. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با نرمافزار spss نسخه ۱۷ استفاده شد.
یافته ها: نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که از بین مؤلفه های کنترل سلامت، مؤلفههای درونی، دیگران و خدا با افسردگی و مؤلفه های درونی، شانس و دیگران با سلامت عمومی سالمندان رابطه معنی دار داشتند اما نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تنها مؤلفههای کنترل درونی (۰/۴۱=P<۰/۰۰۰ ,β ) و خدا (۰/۲۰- =p <۰/۰۳ ,β) پیش بینی کننده قوی سلامت عمومی در سالمندان بود و همچنین نتایج نشان داد که دو مؤلفه ی کنترل درونی (۰/۳۷ =p <۰/۰۰۰ ,β) و خدا (۰/۲۰- =p <۰/۰۴,β) پیش بینی کننده قوی افسردگی نیز بودند.
نتیجه گیری: هر چه کانون کنترل سلامت افراد درونیتر باشد و باور داشته باشند که اعتقاد به خدا بر سلامتی آنها تأثیر مثبت دارد باعث میشود که رفتارهای خود مراقبتی آنها افزایش یابد و بالعکس، گرایش به کانون کنترل بیرونی، رفتارهای خود مراقبتی را کاهش می دهد.
