مقدمه و هدف: آگاهی در مورد عواملی بر کیفیت زندگی در سنین سالمندی تأثیر می گذارند، همزمان با مسن شدن جمعیت به عنوان یک واقعیت اجتماعی از اهمیت والایی برخوردار می باشد، چرا که آگاهی بیشتر نسبت به فاکتورهایی که روی کیفیت زندگی افراد سالمند تأثیر می گذارد، می تواند کمک بزرگی در ارتقاء کیفیت زندگی این قشر محسوب گردد. هدف از انجام این پژوهش تعیین عوامل موثر بر کیفیت زندگی سالمندان ساکن سرای سالمندان میباشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، کلیه سالمندان ساکن در سرای سالمندان شهرستانهای خرمشهر و اهواز (۷۳ سالمند زن) به روش سرشماری انتخاب و در مطالعه شرکت نمودند. ابزار گرد آوری داده‌ها در این پژوهش مشتمل بر دو پرسشنامه ویژگی‌های دموگرافیک و پرسشنامه SF-۳۶ بود. داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS,۱۳ تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه ۷۵/۵۲ (S.D=۱۱/۳۹) و دامنه سنی آنها از ۶۰ تا ۱۰۲ سال بود. بین کیفیت زندگی سالمندان و سطح تحصیلات (P<۰/۰۵)، سن(P=۰/۰۳)، وجود بیماری مزمن(P<۰/۰۰۱) و محل سکونت (P=۰/۰۴) رابطه آماری معنی‌دار بود. بین کیفیت زندگی و وضعیت تاهل(P=۰/۶۲)، مدت اقامت (P=۰/۴) و میزان درآمد (P=۰/۳) اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: کیفیت زندگی ساکنین سرای سالمندان به طور کلی نسبت به سالمندان جامعه از وضعیت نامطلوبتری برخوردار است. بنابراین، پیشنهاد میشود با مشابه نمودن محیط خانه‌های سالمندی به محیط خانواده افراد تا حد امکان و نیز ترغیب خانواده‌ها و دوستان فرد سالمند به سرکشی منظم به فرد، کیفیت زندگی در خانه سالمندان را ارتقا دهند.
