مقدمه وهدف : تقریبا در تمام کشورها، عمده ترین بخش نیروی انسانی نظام بهداشتی را پرستاران تشکیل می دهند.کمبود پرستار و مشغله کاری زیاد و خروج بالای پرستاران از این حرفه ، یک معضل جهانی می باشد. عدم رضایت شغلی یکی از عوامل موثر در ترک حرفه پرستاری است. این پژوهش با هدف تعیین میزان رضایت شغلی پرستاران و عوامل موثربر آن انجام گرفته است .
مواد و روش ها : این پژوهش مقطعی در بهار ۱۳۹۸ در شهرستان سراب انجام گردید,۱۰۰ نفر از پرستاران شاغل در بخش های مختلف بیمارستان آموزشی درمانی امام خمینی سراب به صورت تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند.به منظور جمع آوری اطلاعات لازم ،از پرسش نامه استاندارد تحقیقاتی استفاده گردید. از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ برای تجزیه تحلیل داده ها استفاده شد .
یافته ها : پرستاران مزایای جانبی کم (۲۷/۴) ، دریافت پاداش کم (۲۵/۴) ، حقوق کم و نحوه پرداخت آن (۲۴/۴) ، حجم کاری زیاد (۲۰/۴) و قدردانی نکردن مسئولان از پرستاران (۳۶/۳) را به عنوان مهمترین عوامل در رضایت شغلی اعلام کردند. میزان رضایت مندی از شغل درحد متوسط بود و بیشترین رضایتمندی از ارتباط با همکاران و داشتن رابطه دوستی بین همکاران اعلام گردید .
نتیجه گیری : پرداختن به حل مسائل مربوط به رضایت شغلی از اهمیت بالایی جهت ارتقا کارآیی سازمان برخوردار می باشد و لازم است که در این رابطه برنامه ریزی هایی در جهت بهبود رضایت شغلی آنها تدوین نمایند .
