فصلنامه

مقدمه و هدف: تغییر در کیفیت خواب یکی از تغییرات مهم فیزیولوژیکی است که در طول جریان پیری و سالمندی نمایان می­شود. بنابراین می­توان گفت یکی از مشکلاتی که روی کیفیت زندگی افراد در دوران سالمندی اثر می­گذارد تغییرات منفی کیفیت خواب است. هدف از تحقیق حاضر بررسی و مقایسه کیفیت خواب سالمندان شرکت کننده در فعالیت­های ورزشی پارک­های شهر شیراز و سالمندان غیرفعال می­باشد.

مواد و روش­ ها: تعداد ۱۰۰ مرد سالمند به طور داوطلب و در دسترس در این مطالعه شرکت کردند که ۵۶ نفر دارای فعالیت بدنی(فعال) و ۴۴ نفر غیرفعال بودند. به منظور سنجش کیفیت خواب سالمندان از پرسش­نامه استاندارد پیتزبورگ(PSQI) استفاده گردید. برای تحلیل داده­ها از نرم افزار ۱۸/ SPSS و آزمون t مستقل و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد(۰/۰۵ =p).

یافته­ ها: نتایج نشان داد که سالمندان فعال نسبت به گروه غیر فعال در کیفیت کلی خواب(۰/۰۲ = p) و مقیاس­های کارایی و موثر بودن خواب(۰/۰۲ = p)، اختلالات خواب(۰/۰۲ = p)، میزان داروی خواب آور مصرفی(۰/۰۵ = p)، اختلال عملکرد صبحگاهی(۰/۰۲ = p) در وضعیت مطلوب­تری قرار دارند. 

نتیجه ­گیری: مشارکت سالمندان در فعالیت های ورزشی داوطلبانه در پارک­ها و فضاهای سبز بر کیفیت خواب سالمندان اثر مثبت دارد. لذا پیشنهاد می شود که شرکت در فعالیت بدنی به عنوان روشی مکمل برای بهبود کیفیت خواب سالمندان استفاده گردد.

  مقدمه و هدف: در نظر داشتن نیازهای خاص، توجه به رفتارهای ارتقا دهنده سلامت و کیفیت زندگی در سالمندان امور بسیار مهمی هستند که عمدتاً مورد غفلت قرار می­گیرد. هدف از تحقیق حاضر بررسی کیفیت زندگی زنان سالمند خانه های سالمندی شیراز و ارتباط آن با فعالیت جسمانی است.

مواد و روش­ ها: این مطالعه از نوع همبستگی بود که تعداد ۱۸۶ زن سالمند بالای ۶۵ سال خانه های سالمندی شیراز به طور داوطلبانه انتخاب و وارد مطالعه شدند. برای گردآوری داده­ها از پرسش نامه استاندارد بین المللی فعالیت جسمانی و پرسشنامه کیفیت زندگی SF۳۶ استفاد شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار ۱۸/SPSS و آزمون همبستگی اسپیرمن، کورسکال والیس و من ویتنی در سطح (۰۵/ ۰ p ≤) بهره گرفته شد (۰۵/۰ =α).

یافته ­ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بین فعالیت جسمانی و کیفیت زندگی زنان سالمندان ارتباط معنی داری وجود دارد (۰۰۱/۰p=، ۴/۰r=). همچنین کیفیت زندگی زنان سالمند کم تحرک نسبت به زنان سالمند با تحرک کافی به طور معنی داری پایین تر بود (۰۰۱/۰p=).

نتیجه ­گیری: با توجه به یافته ها می توان گفت که مشارکت در فعالیت جسمانی با بهبود کیفیت زندگی ارتباط مثبت و معنی­داری دارد، بنابراین به مسئولین توصیه می شود از فعالیت های جسمانی به عنوان ابزاری جهت بهبود کیفیت زندگی سالمندان مقیم خانه های سالمندی استفاده کنند.