دوره 8، شماره 3 - ( بهار 1401 )
جلد 8 شماره 3 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
nejati S, Heravi-Karimooi M, rejeh N. Investigating the effect of self-management program on self-efficacy of elderly women in West Tehran. Journal title 2022; 8 (3)
URL: http://jgn.medilam.ac.ir/article-1-366-fa.html
URL: http://jgn.medilam.ac.ir/article-1-366-fa.html
نجاتی ثریا، هروی کریموی مجیده، رژه ناهید. بررسی تاثیر برنامه خود مدیریتی بر خودکارامدی زنان سالمند غرب تهران. عنوان نشریه. 1401; 8 (3)
دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران ، nejatiso@tums.ac.ir
چکیده: (1755 مشاهده)
مقدمه: ضرورت توجه به سالمندان به علت افزایش تعداد آنها بسیار مهم تلقی می‌شود، در این دوره زندگی، سلامت سالمند به علت ضعف سیستم ایمنی و بیماری های مزمن تهدید می شود ز طرفی می توان سالمند را با برنامه خودمدیریتی که یکی از روشهای توانبخشی است و توانجو نقش اصلی در آن دارد به حداکثر استقلال و بهبود سلامت رساند. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر برنامه خود مدیریتی بر خودکارامدی زنان سالمند غرب تهران می باشد.
مواد و روش ها: این پژوهش سال 1397 به صورت یک مطالعه نیمه تجری تصادفی شده دو گروه انجام شده است که در آن 68 سالمند زن مراجعه کننده به سراهای محله غرب تهران، وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. ابتدا پرسشنامه های دموگرافیک و خودکارآمدی توسط هر دو گروه تکمیل گردید. سپس گروه مداخله در برنامه آموزشی خودمدیریتی 8 جلسه ای شرکت نمودند. یک و سه ماه بعد از اتمام مداخله، مجددا پرسشنامه خودکارامدی توسط دو گروه تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ازمون های آماری کای دو، دقیق فیشر ، تی مستقل و آنالیز کواریانس با نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد.
یافته ها: براساس یافته های پژوهش، قبل از مداخله بین دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک اختلاف آماری معنادار نشد و همگن بودند همچنین از نظر خودکارامدی اختلاف آماری معنادار نگردید(94/0p=). از این نظر نیز همگن بودند. یک و سه ماه بعد از مداخله، تفاوت آماری بین دو گروه معنادار شد(0.001p<).
نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که آموزش مهارت های خودمدیریتی به زنان سالمند بر خودکارآمدی موثر است در نتیجه آموزش و اجرای این برنامه، خودکارامدی زنان سالمند را تغییر می دهد و با افزایش میزان خودکارآمدی زنان سالمند می توان ادعا کرد که افزایش کارآمدی منجر به افزایش احساس استقلال در زندگی و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی آنان می شود.
مواد و روش ها: این پژوهش سال 1397 به صورت یک مطالعه نیمه تجری تصادفی شده دو گروه انجام شده است که در آن 68 سالمند زن مراجعه کننده به سراهای محله غرب تهران، وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. ابتدا پرسشنامه های دموگرافیک و خودکارآمدی توسط هر دو گروه تکمیل گردید. سپس گروه مداخله در برنامه آموزشی خودمدیریتی 8 جلسه ای شرکت نمودند. یک و سه ماه بعد از اتمام مداخله، مجددا پرسشنامه خودکارامدی توسط دو گروه تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ازمون های آماری کای دو، دقیق فیشر ، تی مستقل و آنالیز کواریانس با نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد.
یافته ها: براساس یافته های پژوهش، قبل از مداخله بین دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک اختلاف آماری معنادار نشد و همگن بودند همچنین از نظر خودکارامدی اختلاف آماری معنادار نگردید(94/0p=). از این نظر نیز همگن بودند. یک و سه ماه بعد از مداخله، تفاوت آماری بین دو گروه معنادار شد(0.001p<).
نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که آموزش مهارت های خودمدیریتی به زنان سالمند بر خودکارآمدی موثر است در نتیجه آموزش و اجرای این برنامه، خودکارامدی زنان سالمند را تغییر می دهد و با افزایش میزان خودکارآمدی زنان سالمند می توان ادعا کرد که افزایش کارآمدی منجر به افزایش احساس استقلال در زندگی و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی آنان می شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
