دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز ، bostanim@yahoo.com
چکیده: (1433 مشاهده)
زمینه و هدف: سالمندی مجموعهای از تغییرات پیشرونده با کاهش تدریجی عملکرد فیزیولوژیک و ظرفیت هموستاز است که باعث افزایش احتمال بیماری و مرگ و میر می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر فعالیت ورزشی تناوبی بر شاخص های آنتی اکسیدانی مردان مسن غیرفعال بود.
مواد و روش ها: در پژوهش نیمهتجربی حاضر 20 مرد مسن غیرفعال به صورت نمونهگیری دردسترس انتخاب و به شیوه نمونهگیری تصادفی به دو گروه تجربی(10نفر) و کنترل(10نفر) تقسیم شدند. جهت بررسی تاثیر سالمندی بر شاخصهای آنتیاکسیدانی، 10 مرد جوان غیرفعال به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. پروتکل تمرینی شامل 8 هفته تمرین تناوبی با شدت 50 درصد ضربان قلب ذخیره(وهله فعالیت) و 30 درصد ضربان قلب ذخیره (وهله استراحت) با 10 تناوب در چهار هفته اول و 15 تناوب در چهار هفته دوم با نسبت زمانی یک به یک بود. 48 ساعت قبل و بعد از اولین و آخرین جلسه تمرینی از آزمودنیها نمونه خونی گرفته شد و در دو مرحله شاخص های آنتی اکسیدانی کاتالاز (CAT)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز(GPX) مورد اندازه گیری قرار گرفت. جهت مقایسه درون گروهی از آزمون t وابسته و مقایسه گروه ها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه (آنوا) به همراه آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 0.05 استفاده شد.
یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که آنزیم های آنتی اکسیدانی CAT، SOD و GPX در گروه های سالمند نسبت به گروه جوان به طور معنی داری کاهش یافتند (P<0.05). همچنین بر اثر هشت هفته تمرین تناوبی سطوح هر سه این آنزیم ها افزایش معنی داری پیدا کرد(P<0.05).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر به نظر میرسد که تمرین تناوبی میتواند باعث افزایش دفاع آنتیاکسیدانی مردان سالمند باشد و همچنین مداخله مناسبی جهت مقابله با عوارض فشار اکسایشی ناشی از پیری و بهبود کیفیت زندگی سالمندان گردد.
واژگان کلیدی: تمرین تناوبی، کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، سالمندی.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1400/1/24 | پذیرش: 1401/9/26 | انتشار: 1402/2/19