مقدمه و هدف: سالمندی در دنیای امروز از مهم­ترین دغدغه­ها به شمار می­رود. با توجه به افزایش شمار سالمندان و به تبع آن سالمندان ساکن آسایشگاه، توجه به سلامت آن­ها از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف این پژوهش، مقایسه استرس ادراک شده و عدم تحمل بلاتکلیفی در سالمندان مقیم آسایشگاه و سالمندانی که با خانواده زندگی می­کنند، در شهر مشهد است.
مواد و روش ­ها: پژوهش توصیفی و از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه سالمندان مقیم آسایشگاه و سالمندانی که با خانواده زندگی می­کنند است. نمونه مورد بررسی نیز شامل 50 نفر از هر گروه بود که به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983) و پرسشنامه  عدم تحمل بلاتکلیفی (IUS) فریستن و همکاران (1994) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از میانگین، واریانس، تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین استرس ادراک شده و عدم تحمل بلاتکلیفی در سالمندان مقیم آسایشگاه و سالمندانی که با خانواده زندگی می­کنند تفاوت وجود دارد و سالمندان مقیم آسایشگاه استرس ادراک شده و عدم تحمل بلاتکلیفی بیشتری را تجربه میکنند.
نتیجه گیری: توجه هرچه بیشتر به اوضاع  سالمندان مقیم آسایشگاه، ضروری به نظر می رسد.