مقدمه و هدف: همودیالیز یکی از شایع ترین درمان  نارسایی کلیه می باشد. یکی از مشکلاتی که در بیماران دیالیزی گزارش شده است وضعیت تبعیت آنها از درمان می باشد. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت تبعیت از درمان و کفایت دیالیز در بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به مرکز همودیالیز هاجر(س) شهرکرد بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی که در سال 1392انجام شد، 43 بیمار واجد شرایط از بین  بیمار همودیالیزی با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک با استفاده از پرسشنامه هایاطلاعات آزمایشگاهی و تبعیت از درمان بیماران در مرحله انتهایی نارسایی کلیه (ESRD-AQ ) جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده به کمک SPSS 16  و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی مانند کای دو  و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
 
یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که میانگین سن بیماران شرکت کننده در مطالعه 4/67±69/47 سال بود. میانگین سال های دیالیز این بیماران 6/33±4/00 بود. میانگین تبعیت از درمان کلی در این بیماران 225/34 ±1465/21 بود. 69/8% از بیماران از نظر تبعیت از درمان کلی دیالیز در سطح متوسط بودند. 65/2 % از این بیماران از نظر تبعیت از رژیم دارویی، 79/1% بیماران از نظر تبعیت از  محدودیت مایعات، 81/4% از نظر تبعیت از محدودیت رژیم غذایی و 90/7% از نظر تبعیت از برنامه دیالیز  در سطح متوسط قرار داشتند. آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط معنی داری بین سن و جنس با تبعیت از درمان و ابعاد آن وجود نداشت(0/05p>).
 
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، تبعیت از درمان بیماران مورد مطالعه در حد متوسط بود که احتمالا با ماهیت مزمن بیماری، مشکلات اقتصادی معیشتی و کمبود آگاهی این بیماران مرتبط است.