فصلنامه

مقدمه و هدف:مقیاس بهینه سازی کنترل در سال 1998 توسط هیخاشین و همکاران در جامعه آلمانی طراحی و اعتباریابی شده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس بهینه سازی کنترل اولیه و ثانویه در سالمندان(OPS)، شامل پایایی، روایی و تحلیل عامل اکتشافی، به منظورآماده سازی آزمون برای پژوهش­های روانشناختی در حوزه سالمندی انجام شده است.

مواد و روش ­ها: این مطالعه توصیفی است؛ و جامعه آماری این تحقیق کلیه سالمندان زن و مرد شهر تهران بودند؛ نمونه پژوهش 310 نفر بودند که بر اساس نظریه کلاین و  به طور در دسترس انتخاب شدند و با  مقیاس (OPS-44) مورد آزمون قرار گرفتند. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار R و  SPSSV23استفاده ‌شد.

یافته‌ها: شرکت کنندگان شامل 142 زن  و 168 مرد با میانگین سنی 68/94 سال بودند.  نتایج تحلیل عاملی اکتشافی با روش مولفه های اصلی ،پنج عامل(بهینه سازی، انتخاب کنترل اولیه، جبران کنترل اولیه، انتخاب کنترل ثانویه و جبران کنترل ثانویه ) را برای این مقیاس تایید کرد ؛ همچنین پایایی بازآزمایی­ مقیاس (OPS)  بر اساس نتایج دو بار اجرای آزمون(0/58 تا 0/72) و  همسانی درونی آن بر حسب ضرایب آلفای کرونباخ(0/57 تا 0/74) و تتای ترتیبی(0/60 تا 0/75) محاسبه و تایید شد.

نتایج تحلیل عاملی اکتشافی همانند نسخه اصلی با روش مولفه های اصلی ،پنج عامل را برای این مقیاس تایید کرد؛همچنین نسخۀ انگلیسی این ابزار نشان از سطح رضایت بخشی از همسانی درونی 0/61 تا 0/82 دارد.

نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مقیاس(OPS) در جامعه سالمند ایرانی همانند نسخه اصلی در جامعه آلمانی از روایی سازه، پایایی و سهولت اجرای مناسبی برخوردار است و می‌توان جهت سنجش راهبردهای بهینه سازی کنترل در سالمندان از آن استفاده کرد.