دوره 4، شماره 2 - ( زمستان 1396 )                   جلد 4 شماره 2 صفحات 92-80 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه شهید چمران اهواز ، hoseinitahmineh2@gmail.com
چکیده:   (4970 مشاهده)
مقدمه و هدف: هدف تحقیق، بررسی نقش وضعیت اجتماعی- اقتصادی بر میزان مشارکت سالمندان در ورزش ­همگانی بود.
مواد و روش­ ها: تحقیق، از نوع توصیفی، همبستگی و به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری را سالمندان مرد و زن شهر اهواز که بر اساس آخرین سرشماری(49.558) نفر بود تشکیل می­داد. نمونه آماری به روش تصادفی 380 نفر انتخاب شد. ابزار اندازه­گیری، پرسشنامه ویژگی­های فردی، پرسشنامه تعدیل شده وضعیت اجتماعی- اقتصادی و مشارکت ورزشی است. روایی پرسشنامه توسط 10 تن از اساتید رشته تربیت بدنی سنجیده شد. پایایی از طریق آلفای کرونباخ 71/0 محاسبه شد.
یافته ها: بیشترین میزان فعالیت ­بدنی سالمندان 2-1 ساعت در هفته بود. از بین مولفه ­های وضعیت اجتماعی– اقتصادی (06/0=r  ,  31/0p=)، وضعیت زندگی (21/0r = , 001/0 p =)، وضعیت سلامتی ( 07/0- r=،  20/0=p)، میزان تحصیلات (018/0- r = , 77/0p =)، وضعیت اقتصادی (09/0r=  , 14/0=p)، وضعیت مسکن ( 10/0-r =  ,10/0p =)، وضعیت اشتغال (004/0-r =  ,94/0p =) تنها بین وضعیت زندگی با میزان مشارکت ورزشی سالمندان رابطه یافت شد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد تنها متغیر وضعیت زندگی قابلیت پیش­بینی میزان مشارکت در ورزش­ همگانی را داراست.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق توصیه می شود مسئولین و برنامه ­ریزان با فراهم ساختن زیر ساخت های شهری برای بالا بردن میزان مشارکت شهروندان در فعالیت های ورزشی به ویژه قشر سالمند تمهیداتی را در نظر بگیرند.
متن کامل [PDF 232 kb]   (1394 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/11/1 | پذیرش: 1396/12/10 | انتشار: 1396/12/19

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.