چکیده:
مقدمه و هدف:کیفیت ارائه مراقبت از فرد سالمند تحت تاثیر عوامل زیادی قرار می گیرد که یکی از این عوامل نگرش و حساسیت اخلاقی پرستاران نسبت به سالمندان است. این مطالعه با هدف بررسی نگرش و میزان حساسیت اخلاقی پرستاران نسبت به بیماران سالمند انجام شد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی - مقطعی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را پرستاران شاغل در دو بیمارستان نمازی و شهید فقیهی شهر شیراز تشکیل دادند که تعداد 361  نفر از طریق روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند و به پرسشنامه های نگرش به سالمندان کوگان و پرسشنامه حساسیت اخلاقی پرستاران لوتزن پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیره، آزمون تعقیبی شفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شده است.
یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد نگرش و میزان حساسیت اخلاقی پرستاران نسبت به بیماران سالمند در سطح متوسط بود. همچنین رابطه خطی مستقیم ضعیفی بین حساسیت اخلاقی پرستاران و نگرش آنان نسبت به سالمندان وجود داشت  (P = 0/002   و r = 0/159  ).
نتیجه گیری: چون پرستاران در امر مراقبت از بیماران سالمند با موقعیت های جدی اخلاقی برخورد می کنند، لازم است نسبت به مسائل اخلاقی و نگرش مثبت مربوط به مراقبت از سالمندان آشنا باشند تا نسبت به حقوق بیماران سالمند در اتخاذ تصمیمات احترام گذاشته و استقلال آنها را حفظ کنند.
 

واژه‌های کلیدی: نگرش، حساسیت اخلاقی، بیماران سالمند

متن کامل [PDF 265 kb]   (2162 دریافت)