مقدمه و هدف: اختلال در تعادل و افتادن یکی از مهم‌ترین پیامدهای افزایش سن می‌باشد که عواقب نگران‌کننده‌ای از جمله شکستگی استخوان را در پی دارد. هدف تحقیق حاضر تعیین تأثیر هشت هفته تمرینات تعادلی مبتنی بر واقعیت مجازی، بر تعادل مردان سالمند بود.
مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و بر روی 26 مرد سالمند و به روش نمونه‌گیری در دسترس که به‌صورت تصادفی به دو گروه تمرینات تعادلی مبتنی بر واقعیت مجازی (13 نفر) و گروه کنترل (13 نفر) تقسیم شدند، انجام‌شده است. جهت ارزیابی تعادل ایستا، پویا و عملکردی به ترتیب از آزمون‌های شارپندرومبرگ، تصحیح‌شده ستاره (Y) و تست تعادلی برگ استفاده شد. گروه تجربی تمرینات تعادلی مبتنی بر واقعیت مجازی را به مدت 8 هفته، سه جلسه در هفته و به مدت 45 دقیقه انجام دادند. پس از پایان 8 هفته تمرینات، تمامی مراحل پیش‌آزمون، در پس‌آزمون تکرار شد. جهت تجزیه‌وتحلیل اطلاعات، از آزمون‌های تی همبسته و تی مستقل در سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون تی مستقل نیز نشان داد که اجرای تمرینات تعادلی مبتنی بر واقعیت مجازی موجب بهبود معنی¬دار تعادل ایستا  (1.74 t=، 05 /0P<)، پویا (2.75 t=، 05 /0P<) و عملکردی (5.76 t=، 05 /0P<)در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل‌شده است.
نتیجه‌گیری: اجرای تمرینات تعادلی مبتنی بر واقعیت مجازی به‌خوبی می‌تواند موجب بهبود تعادل افراد سالمند شود. لذا پیشنهاد می‌شود به‌منظور جلوگیری از اختلال در تعادل و افتادن، از تمرینات تعادلی مبتنی بر واقعیت مجازی در دوران سالمندی استفاده شود.

 

واژه‌های کلیدی: سالمند، تعادل، واقعیت مجازی

متن کامل [PDF 257 kb]   (2080 دریافت)