مقدمه و هدف: ضعف درراه رفتن، اختلالات بینایی و ادراک فاصله از مهم‌ترین عوامل مشکلساز در دوران سالمندی میباشد. هدف از این پژوهش، بررسی تفاوت ادراک فاصله سالمندان فعال و غیرفعال بود.
مواد و روش ها: روش پژوهش از نوع علی-مقایسهای و جامعه آماری سالمندان شهرستان تبریز (دامنه سنی 75 -60) بود. با روش نمونه‌گیری تصادفی در دسترس 25 نفر سالمند فعال و 25 نفر سالمند غیرفعال انتخاب شدند. از آزمون راه رفتن با چشم‌بسته در مسیر مستقیم به سمت هدف قبلاً مشاهده‌شده، برای سنجش ادراک فاصله و از درصد خطا به‌عنوان شاخص ادراک فاصله استفاده شد. برای بررسی تفاوت ادراک فاصله سالمندان فعال و غیرفعال از آزمون تی مستقل استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد طول، زمان راه رفتن و تعداد گام سالمندان فعال نسبت به سالمندان غیرفعال معنادار است (p<0.05)، به عبارتی طول گام سالمندان فعال بلندتر و تعداد گام و زمان راه رفتن آنان کمتر از سالمندان غیرفعال بود.
نتیجه‌گیری: تحقیق حاضر برتری سالمندان فعال نسبت به غیرفعال را نتیجه داد که نشان میدهد فعال بودن در سالمندان باعث افزایش اعتماد در آنان جهت برداشتن گام‌های کشیده‌تر و طی مسافت در مدت‌زمان کمتر میشود.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |