مقدمه و هدف: تعادل به عنوان شاخصی برای تعیین میزان استقلال سالمندان در انجام فعالیت های روزمره محسوب می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی روایی و پایایی شاخص راه رفتن پویا در زنان سالمند انجام شد.

مواد و روش­: پژوهش روش شناسی حاضر با 80 آزمودنی سالمند از بین کلیه­ ی سالمندان شهر دهدشت در دامنه سنی 60سال به بالا انجام شد. آزمودنی ­ها به صورت تصادفی انتخاب شدند. داده­ ها با استفاده از آزمون های تحلیل عامل اکتشافی، ضریب همبستگی اسپیرمن، آلفای کرونباخ و  یو من ـ ویتنی ارزیابی شدند.

یافته ­ها: نتایج تحقیق نشان داد که نسخه فارسی شاخص راه رفتن پویا در سالمندان از یک عامل تشکیل شده است. ارزش ویژه­ ی این عامل برابر با 6/901 بود که 86/262 درصد واریانس را پیش­ بینی می­ کند. میزان آلفای کرونباخ در آزمون 0/89 محاسبه شد. پایایی بین ارزیاب ­ها نشان می­ دهد که همبستگی بین  نمره های دو بار جمع ­آوری شده توسط دو آزمونگر، بالا و معنی­ دار بود(0/714=r و 0/0001>p). همچنین همبستگی آزمون مجدد، بالا و معنی­ دار بود(0/876=r و 00/0001>p).

نتیجه­ گیری:نتایج تحقیق نشان داد نسخه فارسی شاخص راه رفتن پویا در زنان سالمند نیز در حد قابل قبولی هماهنگ با نسخه انگلیسی آن بوده و می توان از آن در محیط های بالینی، درمانی و پژوهشی، برای شناسایی سالمندان در خطر زمین خوردن استفاده کرد.