مقدمه و هدف: پیرشدن فرایندی است که همه افراد آن را تجربه می کنند. به علاوه سالمندانی که درخانه سالمندان زندگی می کنند در مقایسه باآنهایی که در منزل زندگی می کنند، استرسها و افسردگیهای بسیاری را تحمل کرده که کیفیت زندگی شان را تغییر می دهد. دراین بین، حمایت اجتماعی می تواند کیفیت زندگیشان را افزایش دهد. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه کیفیت زندگی، حمایت اجتماعی و افسردگی سالمندان مقیم خانه سالمندان و مقیم درمنزل بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس در سرای سالمندان و خوشه‌ای در منزل، 108 سالمند شامل 54 نفر مقیم در منزل و 54 نفر مقیم سرای سالمندان واجد شرایط استان گیلان در سال95-1394 مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های استانداردکیفیت زندگی (Short form 12=SF-12)، حمایت اجتماعی وکس، و افسردگی بک بود. داده ها از طریق روش تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA )مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد، سالمندان ساکن در منزل نسبت به سالمندان مقیم در خانه سالمندان ، از کیفیت زندگی (f=288/358, p<0/01) و حمایت اجتماعی (f=158/589, p<0/01) بالاتر و سطح افسردگی پایین تری (f=262/745, p<0/01) برخوردار بودند.
نتیجه گیری: مطابق نتایج بررسی حاضر بهتر است که سالمندان تا آخرین روزها، درکانون خانواده باشند، چراکه قادر به پویا بودن، توانایی مراقبت از فرزندان، رابطه با مردم و حمایت توسط خانواده می شوند.